بسیاری از تازه‌واردان به دنیای رمزارز، تشخیص معاملات نقدی از معاملات قراردادی را دشوار می‌یابند و نمی‌دانند در شرایط مختلف بازار باید کدام نوع معامله را انجام دهند. امروز، این سؤالات را یک به یک بررسی می‌کنیم.

Difference Between Spot Trading and Contract Trading

I. معاملات نقدی، تبادل مستقیم بین رمزارزها

در معاملات نقدی، تراکنش‌ها بر اساس اولویت قیمت و زمان تطبیق داده می‌شوند تا تبادل مستقیم بین رمزارزها محقق شود.

معاملات نقدی درست مانند پرداخت در مقابل تحویل است. به عنوان مثال، اگر 1 بیت‌کوین بخرید، واقعاً مالک آن 1 بیت‌کوین هستید. می‌توانید آن را در پلتفرم معاملاتی برای انجام معاملات بیشتر نگهداری کنید یا به کیف پول خود یا شخص دیگری منتقل کنید.

مزیت معاملات نقدی این است که پس از خرید، مالکیت سکه‌ها را در اختیار دارید. صرف نظر از افزایش یا کاهش قیمت، تعداد سکه‌های شما تغییر نخواهد کرد. با این حال، عیب آن این است که فقط زمانی می‌توانید سود کنید که قیمت افزایش یابد. اگر قیمت کاهش یابد، تنها گزینه‌های شما فروش دارایی برای جلوگیری از ضرر یا نگهداری سکه‌ها است.

II. معاملات قراردادی، مشتقات مالی در بازار رمزارز

در مقایسه با معاملات نقدی که از اصل معاملات متعارف (خرید ارزان و فروش گران) پیروی می‌کند، معاملات قراردادی به مدلی اشاره دارد که در آن خریداران و فروشندگان بر اساس توافقی معامله می‌کنند که مشخص می‌کند مقدار معینی از یک دارایی در تاریخ توافق شده با قیمت تعیین شده خریداری/فروخته خواهد شد. قراردادها را می‌توان بر اساس مدل تحویل به قراردادهای تحویل متعارف و قراردادهای آتی تقسیم کرد. تفاوت اصلی بین این دو این است که قرارداد تحویل تاریخ تحویل ثابتی دارد، در حالی که قرارداد آتی چنین نیست. در بازار رمزارز، قراردادها مشتقات مالی هستند که تحت پوشش بازار نقدی نیستند. در عوض، بازارهای مستقل مشتقات وجود دارند که در آن قراردادهای رمزارز معامله می‌شوند.

در معاملات قراردادی، کاربران از طریق افزایش/کاهش قیمت‌های رمزارز با خرید لانگ یا فروش شورت سود می‌برند. قیمت قراردادهای آتی، که تاریخ انقضا یا تسویه ندارند، از طریق مکانیسمی به نام کارمزد تأمین مالی به قیمت بازار نقدی متصل می‌شود. قبل از معامله قراردادها، ابتدا باید مارجین را واریز کنید. در CoinEx، بازار قراردادهای آتی دارای حداکثر نسبت اهرم 100x است.

قراردادهای آتی می‌توانند خطی یا معکوس باشند. برای معامله قراردادهای خطی، فقط نیاز به نگهداری USDT دارید؛ از طرف دیگر، برای معامله قراردادهای معکوس، باید رمزارز تسویه (مانند BTC، ETH و غیره) را نگهداری کنید. اگرچه قرارداد آتی انعطاف‌پذیری معاملات را افزایش می‌دهد، اما نیازهای فنی بیشتری را برای معامله‌گران تعیین می‌کند. علاوه بر این، مدیریت موقعیت، انتخاب قیمت ورود، حد سود/ضرر و ذهنیت معاملاتی همگی بخش‌های کلیدی معاملات قراردادی هستند.

III. تفاوت‌های بین دو مدل

به طور کلی، معاملات نقدی دارای عملیات ساده و راحت است که آن را برای تازه‌واردان رمزارز مناسب می‌سازد. صرف نظر از افزایش یا کاهش قیمت، تعداد سکه‌های شما تغییر نخواهد کرد. با این حال، فقط زمانی می‌توانید سود کنید که قیمت در شرایط مطلوب بازار افزایش یابد. از نظر فنی، معاملات نقدی قابل دسترس‌تر است و سود شما عمدتاً توسط پتانسیل رشد یک رمزارز تعیین می‌شود.
در معاملات قراردادی، با پیش‌بینی روند قیمت آینده از طریق خرید لانگ یا فروش شورت سود می‌برید. با این حال، اگر روند بازار برخلاف پیش‌بینی‌های شما باشد، متحمل ضررهای مربوطه نیز خواهید شد. معاملات قراردادی نیازهای فنی بیشتری دارد. به عنوان مثال، معامله‌گران قراردادی باید قادر به تحلیل فنی و تنظیم حد سود/ضرر باشند.
اگرچه معاملات قراردادی و مارجین معمولاً با هم همراه هستند، اما با معاملات مارجین متفاوت است که انواع بیشتری از رمزارزها را پوشش می‌دهد و برای کاربرانی که نیاز به معامله چندین رمزارز دارند مناسب است. مزیت معاملات قراردادی این است که دارای نسبت‌های اهرم بالاتر است و کارمزد بهره رمزارز را دریافت نمی‌کند. بنابراین برای کاربرانی که ترجیح می‌دهند با نسبت اهرم بالا معامله کنند مناسب‌تر است. در معاملات قراردادی، می‌توانید نسبت اهرم را با توجه به روند بازار به طور انعطاف‌پذیر تنظیم کنید. به عنوان مثال، هنگام کسب سود می‌توانید نسبت اهرم بالاتری را انتخاب کنید تا بازده خود را به حداکثر برسانید؛ به همین ترتیب، هنگام متحمل شدن ضرر نیز می‌توانید مارجین بیشتری اضافه کنید یا نسبت اهرم را کاهش دهید تا ریسک لیکویید شدن را کاهش دهید.

راهنمای مبتدیان: تفاوت بین معاملات نقدی و معاملات قراردادی