بسیاری از تازه‌واردان به صنعت ارزهای دیجیتال در تشخیص قراردادهای آتی معمولی (که به عنوان قراردادهای تحویل نیز شناخته می‌شوند) از قراردادهای آتی دائمی دچار مشکل می‌شوند. علاوه بر این، سرمایه‌گذاران جدید اغلب در انتخاب بین قراردادهای آتی معمولی یا دائمی سردرگم می‌شوند. امروز، ما تمام تفاوت‌های بین این دو را برای شما توضیح خواهیم داد.

در ابتدا، قراردادهای آتی متعارف، موضوع معاملاتی یا دارایی پایه معاملات آتی هستند. این‌ها قراردادهای استانداردی هستند که به طور یکنواخت توسط بورس‌های آتی تنظیم شده‌اند. قراردادهای آتی متعارف، تحویل کالاهای فیزیکی یا مالی را در مقدار و کیفیت مشخص شده تعیین می‌کنند. به عنوان مثال، طبق قوانین هیئت تجارت شیکاگو، واحد معاملاتی یک قرارداد آتی گندم 5,000 بوشل است. اگر معامله‌گری یک قرارداد آتی گندم بخرد، در تاریخ انقضای مشخص شده 5,000 بوشل گندم دریافت خواهد کرد.

قراردادهای آتی دائمی نوعی از مشتقات ارزهای دیجیتال هستند که شباهت‌هایی با قراردادهای آتی متعارف دارند. بازار قراردادهای آتی دائمی شبیه به بازار نقدی با مارجین است، و قیمت قراردادهای آتی دائمی از طریق نرخ تأمین مالی به قیمت نقدی دارایی پایه متصل می‌شود. در مقایسه با قراردادهای آتی متعارف، برجسته‌ترین ویژگی قراردادهای آتی دائمی این است که تاریخ تحویل یا تسویه ندارند و معامله‌گران می‌توانند موقعیت خود را نامحدود حفظ کنند. به عنوان مثال: فرض کنید معامله‌گری در بازار قرارداد خطی BTC/USDT در یک صرافی ارز دیجیتال موقعیتی را باز کرده است، او می‌تواند تا زمانی که موقعیت نقد نشود یا خودش تصمیم به بستن آن نگیرد، آن را برای همیشه حفظ کند. معامله‌گر محدود به هیچ تاریخ تحویلی نیست.

تفاوت‌های بین قراردادهای آتی دائمی و قراردادهای آتی متعارف

تفاوت‌های اصلی بین قراردادهای آتی دائمی و قراردادهای آتی متعارف عبارتند از:

1. دارایی‌های پایه متفاوت

دارایی پایه اکثر قراردادهای آتی متعارف یک کالای فیزیکی یا دارایی مالی است، مانند سویا، نفت، سهام و اوراق قرضه. هنگام معامله قراردادهای آتی دائمی، دارایی پایه اصلی ارز دیجیتال است. به عنوان مثال، دارایی‌های پایه قراردادهای خطی شامل BTC/USDT، ETH/USDT و غیره هستند.

2. ساعات معاملاتی متفاوت

ساعات معاملاتی قراردادهای آتی متعارف، که توسط بورس‌های آتی تعیین می‌شود، معمولاً 9 ساعت در روز است، با تحویل/تسویه به صورت ماهانه، فصلی یا سالانه. از طرف دیگر، قراردادهای آتی دائمی را می‌توان 24 ساعت شبانه‌روز و 7 روز هفته معامله کرد، و کاربران می‌توانند در هر زمانی قراردادهای آتی دائمی را در یک صرافی ارز دیجیتال معامله کنند. علاوه بر این، هیچ تاریخ تحویل/تسویه‌ای برای قراردادهای آتی دائمی وجود ندارد.

3. مکانیزم‌های متفاوت

قراردادهای آتی متعارف اغلب از مکانیزم بازپس‌گیری استفاده می‌کنند، که به این معنی است که تمام معامله‌گرانی که سود کرده‌اند باید هزینه بازپس‌گیری را برای تحمل ضرر ورشکستگی بپردازند، زمانی که برخی معامله‌گران به دلیل نوسانات شدید قیمت نتوانستند به موقع موقعیت خود را نقد کنند و حاشیه آنها نمی‌توانست ضررها را پوشش دهد. از طرف دیگر، قراردادهای آتی دائمی اغلب از مکانیزمی به نام اهرم‌زدایی خودکار (ADL) استفاده می‌کنند که موقعیت مخالفان را برای به حداقل رساندن ریسک‌های بازار کاهش می‌دهد. قابل توجه است که CoinEx Futures چندین مکانیزم را معرفی کرده است، از جمله صندوق بیمه و ADL، و صندوق بیمه اطمینان حاصل می‌کند که در صورت وجود موقعیت‌های ورشکسته، نیازی به بازپس‌گیری نیست.

4. قیمت قراردادهای آتی دائمی اغلب ارتباط نزدیکی با قیمت نقدی دارد

برخلاف قراردادهای آتی متعارف که ممکن است از قیمت نقدی دارایی پایه خود منحرف شوند، قراردادهای دائمی معمولاً ارتباط نزدیکی با قیمت دارایی پایه‌ای که دنبال می‌کنند دارند. به عبارت دیگر، قیمت قراردادهای آتی دائمی ارتباط نزدیکی با قیمت نقدی دارد.

از آنجا که قراردادهای دائمی به قیمت نقدی متصل هستند، به ندرت به دلیل دستکاری بدخواهانه بازار دچار نقدشوندگی اجباری می‌شوند. با این حال، قراردادهای آتی متعارف در برابر چنین ریسک‌هایی آسیب‌پذیرتر هستند. علاوه بر این، قیمت قراردادهای آتی متعارف معمولاً همان قیمت دفتر سفارش صرافی است، که به این معنی است که تحت تأثیر "بهترین قیمت پیشنهادی خرید" و "بهترین قیمت پیشنهادی فروش" قرار می‌گیرد.

باید توجه داشت که CoinEx از یک مکانیزم قیمت‌گذاری منحصر به فرد به نام قیمت نشانه (که توسط قیمت آتی در صرافی‌های اصلی تعیین می‌شود) استفاده می‌کند تا اختلافات قیمت را به حداقل برساند. در عین حال، این صرافی همچنین از مکانیزم نرخ تأمین مالی استفاده می‌کند تا اطمینان حاصل کند که قیمت آتی تقریباً همان قیمت نقدی باقی می‌ماند.

با این حال، مبتدیان باید چه نوع قرارداد آتی را انتخاب کنند؟ ما به مبتدیان توصیه می‌کنیم که از قراردادهای آتی دائمی شروع کنند. اولاً، قراردادهای دائمی تاریخ انقضا ندارند و کاربران می‌توانند موقعیت خود را نامحدود حفظ کنند. دوماً، معامله‌گران قراردادهای دائمی می‌توانند نسبت اهرم را به طور انعطاف‌پذیر تنظیم کنند. به عنوان مثال، CoinEx Futures اهرم تا 100 برابر را ارائه می‌دهد و کاربران پس از باز کردن یک موقعیت آزادند تا نسبت را به صلاحدید خود تنظیم کنند. در حالی که CoinEx محافظت‌های ریسک انعطاف‌پذیری را ارائه می‌دهد، همچنین تجربیات معاملاتی بهینه را فراهم می‌کند.

تفاوت‌های بین قراردادهای آتی متعارف و قراردادهای آتی دائمی