عرضه در گردش چیست؟

هنگام کاوش در دنیای ارزهای دیجیتال، یکی از اصطلاحاتی که به طور مکرر با آن مواجه می‌شویم "عرضه در گردش" است. عرضه در گردش به تعداد کل سکه‌ها یا توکن‌های یک ارز دیجیتال خاص اشاره دارد که در بازار موجود و در حال گردش فعال هستند. این شامل تمام سکه‌هایی است که توسط سرمایه‌گذاران، کاربران یا نهادها نگهداری می‌شوند و قفل نشده، محدود نشده یا توسط تیم پروژه یا سایر طرف‌ها نگهداری نمی‌شوند.

محاسبه عرضه در گردش شامل تخمین تعداد سکه‌هایی است که آزادانه در بازار معامله می‌شوند. این معمولاً شامل توکن‌های قفل شده، توکن‌های رزرو شده برای توسعه یا اعضای تیم و ارزهای ذخیره شده در خزانه پروژه نمی‌شود. عرضه در گردش اغلب به صورت یک مقدار کامل یا به عنوان نسبتی از کل مقدار ارز دیجیتال بیان می‌شود.

اهمیت عرضه در گردش در بازار ارزهای دیجیتال چند وجهی است. اول اینکه نقش مهمی در محاسبه ارزش بازار یک ارز دیجیتال دارد. ارزش بازار از طریق ضرب عرضه در گردش در قیمت فعلی بازار هر سکه تعیین می‌شود. این معیار به سرمایه‌گذاران و معامله‌گران کمک می‌کند تا اندازه و ارزش نسبی یک ارز دیجیتال را در مقایسه با سایرین ارزیابی کنند.

علاوه بر این، عرضه در گردش مستقیماً بر قیمت و حجم معاملات یک ارز دیجیتال تأثیر می‌گذارد. با فرض ثابت بودن تقاضا، عرضه در گردش بیشتر می‌تواند به دلیل افزایش دسترسی، منجر به کاهش قیمت هر سکه شود. از طرف دیگر، عرضه در گردش کمتر ممکن است در صورت قوی ماندن تقاضا، به ارزش کمیابی بالاتر و احتمالاً افزایش قیمت منجر شود.

توزیع و غیرمتمرکزسازی

توزیع توکن‌ها در میان سرمایه‌گذاران و کاربران نیز در عرضه در گردش منعکس می‌شود. یک عرضه در گردش با توزیع مناسب، غیرمتمرکزسازی را ترویج می‌دهد و تمرکز توکن‌ها در دست تعداد کمی از نهادها را کاهش می‌دهد. این توزیع گسترده‌تر معمولاً مطلوب تلقی می‌شود، زیرا خطر دستکاری قیمت را کاهش داده و ثبات بازار را افزایش می‌دهد.

نقدینگی و پویایی بازار یک ارز دیجیتال تحت تأثیر عرضه در گردش آن قرار دارد. عرضه در گردش بالاتر معمولاً به معنای نقدینگی بیشتر در بازار است. این بدان معناست که اقدامات خرید و فروش تأثیر کمتری بر قیمت دارند و احتمال دستکاری بازار را کاهش می‌دهند. علاوه بر این، نقدینگی بالاتر امکان تجربه معاملاتی روان‌تر و کارآمدتر را برای سرمایه‌گذاران فراهم می‌کند.

تمایز بین عرضه کل و عرضه در گردش مهم است. عرضه کل نشان‌دهنده تعداد کل سکه‌ها یا توکن‌هایی است که برای یک ارز دیجیتال وجود خواهد داشت، در حالی که عرضه در گردش تنها شامل سکه‌هایی است که به طور فعال در بازار در گردش هستند. تفاوت بین این دو رقم ممکن است شامل توکن‌های رزرو شده یا قفل شده، سکه‌های استخراج نشده یا هنوز منتشر نشده و تخصیص‌های تیم یا پروژه باشد.

درک مفهوم عرضه در گردش برای موارد استفاده مختلف در فضای ارزهای دیجیتال ضروری است. سرمایه‌گذاران و معامله‌گران اغلب هنگام تحلیل پتانسیل بازار یک ارز دیجیتال و تصمیم‌گیری برای سرمایه‌گذاری، عرضه در گردش را در نظر می‌گیرند. همچنین می‌تواند هنگام ارزیابی امکان‌پذیری یک پروژه، بینش‌هایی در مورد استراتژی توزیع توکن آن ارائه دهد. مقایسه عرضه در گردش ارزهای دیجیتال مختلف به درک موقعیت نسبی آنها در بازار از نظر ارزش بازار، حجم معاملات و نقدینگی کمک می‌کند. علاوه بر این، به درک اقتصاد توکن یک ارز دیجیتال، از جمله نرخ تورم بالقوه و تأثیر تغییرات عرضه بر ارزش ارز دیجیتال کمک می‌کند.

نتیجه‌گیری

به طور کلی، عرضه در گردش یک مفهوم اساسی در بازار ارزهای دیجیتال است که بر ارزش بازار، پویایی قیمت، توزیع توکن، نقدینگی و ملاحظات مختلف سرمایه‌گذاری تأثیر می‌گذارد. با درک اهمیت آن، سرمایه‌گذاران می‌توانند تصمیمات آگاهانه‌تری در دنیای پویای ارزهای دیجیتال بگیرند.

مفاهیم و اصطلاحات کریپتویی

عرضه در گردش