احراز هویت مشتری (KYC) چیست؟

"احراز هویت مشتری" (KYC) اصطلاحی است که در صنعت مالی، از جمله در بخش‌های رمزارز و بلاکچین، برای فرآیند تأیید هویت مشتریان استفاده می‌شود. مقررات KYC برای جلوگیری از پولشویی، تأمین مالی تروریسم، کلاهبرداری و سایر فعالیت‌های غیرقانونی وضع شده است.

فرآیند KYC مستلزم آن است که افراد یا کسب‌وکارها، اطلاعات هویتی و شخصی خاصی را به موسسات مالی یا ارائه‌دهندگان خدمات رمزارز ارائه دهند. این اطلاعات معمولاً شامل مدرک شناسایی (مانند گذرنامه یا گواهینامه رانندگی)، مدرک آدرس (مانند قبض خدمات عمومی یا صورتحساب بانکی) و گاهی اوقات مدارک یا اطلاعات اضافی بر اساس الزامات موسسه یا کشور است.

رویه‌های KYC و نقش آن‌ها در انطباق با مقررات

هدف از KYC، تأیید هویت و اعتبار مشتریان برای اطمینان از عدم دخالت آن‌ها در فعالیت‌های غیرقانونی است. موسسات مالی و کسب‌وکارهای مرتبط با رمزارز با اجرای رویه‌های KYC می‌توانند ریسک‌های احتمالی مرتبط با مشتریان خود را ارزیابی و مدیریت کنند. این امر به حفظ انطباق با مقررات و ایجاد محیطی امن برای تراکنش‌ها کمک می‌کند.

فرآیندهای KYC معمولاً توسط نهادهای مجاز، مانند بانک‌ها، صرافی‌های رمزارز و سایر موسسات مالی، مطابق با قوانین و مقررات قابل اجرا انجام می‌شود. این نهادها مسئول انجام بررسی‌های دقیق و تأیید اصالت اطلاعات ارائه شده توسط مشتریان هستند.

فرآیند KYC در صنعت رمزارز برای حفظ استانداردهای انطباق با مقررات اهمیت فزاینده‌ای پیدا کرده است. امروزه بسیاری از حوزه‌های قضایی از صرافی‌های رمزارز و ارائه‌دهندگان خدمات می‌خواهند که رویه‌های قوی KYC را برای جلوگیری از فعالیت‌های غیرقانونی، محافظت از وجوه مشتریان و حفظ یکپارچگی سیستم مالی اجرا کنند.

رویه‌های KYC برای محافظت از موسسات و مشتریان آن‌ها طراحی شده‌اند. موسسات مالی با تأیید هویت مشتریان می‌توانند ریسک‌های مرتبط با کلاهبرداری، سرقت هویت و فعالیت‌های غیرقانونی را کاهش دهند. این امر همچنین به ایجاد اعتماد و اعتبار در اکوسیستم مالی کمک می‌کند که برای پذیرش گسترده رمزارزها و فناوری بلاکچین ضروری است.

مفاهیم و اصطلاحات کریپتویی

احراز هویت مشتری (KYC)